ədalət

is. <ər.>

1. Haqq və düzgünlük prinsiplərinə riayət. Ədalətə riayət etmək. İctimai ədalət. Ədalət hissini itirmək. Ədaləti bərpa etmək. – <Pişxidmət:> Haqq və ədalətmi? . . O bir quş olsa, şahın sarayında yapamaz yuva. H. C.. Aldadır bəşəri yalan vədələr; Haqdan, ədalətdən yoxdur bir əsər. S. V.. Ədalət divanı köhn. – bax ədalət məhkəməsi. Paşa o saat bir ədalət divanı qurub keşişi də çağırtdırdı. «Əsli və Kərəm». <Muzdur> əlindəki dövləti, hər necə olsa, ədalət divanına yetirməyə niyyət qoydu. S. M. Q.. Ədalət məhkəməsi – ədalətlə işə baxan, ədalətli hökm çıxaran məhkəmə. Bu gün, sabah qurulacaq; Bir ədalət məhkəməsi. S. V..

2. İnsaf, mürüvvət. Ədalətlə z. hərəkət etmək. Ədalətlə z. işə baxmaq. – Adil, həyatda şeir və hikmət aşiqi, insaf və ədalət tərəfdarı idi. S. R.. Ədalət etmək – insaf etmək, insafla hərəkət etmək. Sair miləl övrətlə ədalət edir etsin! Övrət ərə, ər övrətə rəğbət edir etsin! M. Ə. S..